Nöbetçi diktim yüreğimi; yüreğinin kapısına
Kilit vurdum dilime
Esaretim yüzyıllarca sürsede
Tarihlere destan yazdırsada sevdam
Kalbimi gömdüm
Üzerine bi kaç kürek toprak parçası atıp
Dönüp arkamı gittim …………..
Aşkın sevdalı yollarından
Ne kadar da engellere gebe kalbim
Neden savaşıyorum yüreğinle bu kadar
Sustuğuma bakma geceler boyu resimlerinin hüznünde
Yazmadığıma bakma
Kaleme kağıda küskünlüğüme
Kimi zaman dostum, kimi zaman düşmanım olan hayallerime
Düşlerim yaktı beni gecelerimde
Alev alev tutuşturdu
Sabahlarımı
Ağlayarak kaç yastık savaşı verdi hıçkırıklarım
Resimlerin bakmıyor yüzüme
Kıvranıyor gecelerde yorgun uykusuz gözlerim
Bir sigara bir sigara ardı sıra
Senin kalkıp gittiğin anıların yerinde duruyorum
Karanlık bir gölge gibi
Özlüyorum sessizce
Susuyorum sessizce
Başlayacak yine gözlerimde yağmurlar
Bu gece yine doğmayacak bana güneş
Bir bilsen sana sustuğum her gecede
İçimden geçenleri
Düşmanın değilim belki ama
Kırgınlarımı gömecek kadar da güçlü değilim işte …..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder