Dünyanızı Sevgileyin

Istemez misiniz
Bir avuç bile çöl kalmasin gönlünüzde?
Ve hiç bitmesin baharlar
Hüzünlendiginizde cisil cisil yagmur yagsin
Sevindiginizde günes dogsun istemez misiniz?
Ve istemez misiniz
Bir anda gül bahçesine dönüsmesini, gönlünüzün?
Ne duruyorsunuz o halde
Söküp, atin ayrik otlarini yüreginizden
Ve yeni bastan düzenleyin, sevgi bahçenizi..
Ister papatyalayin, ister menekseleyin
Ama mutlaka gülleyin...

Siz degil misiniz sikayetçi olan
Mutsuzluktan, sevgisizlikten
Ve tekdüze yasamdan?
Hâlâ bilmiyor musunuz
Kendinizin kurdugunuzu, kendi dünyanizi?
Ve bilmiyor musunuz yoksa
Yürek rüzgarlariyla avuçlarinizda döndügünü onun
Bakislariniz yildizlar
Yüzünüz on dördünde ay olsun istemez misiniz
Kipirdatin parmaklarinizi hele
Ve israrla dokunun yüreginize
Aciyincaya, uyanincaya kadar
Minicik minicik elleyin
--
Durmayin bir kenarda, öyle esrik esrik
Ters yüz ediverin her seyi
Yok sayin ne varsa, sizi mutsuz eden yasamda
Ve yepyeni bir dünya kuruverin sonra..
Gökyüzünü "sevgi mavisine"
Yeryüzünü "sevgi yesiline"
Ve bütün çirkinlikleri "sevgi beyazina" boyayin
Alin elinize firçanizi artik
Sevin, sevilin once
Ve yesilleyin, mavileyin
Beyazlayin her tarafi
Ama, mutlaka sevgileyin

Mustafa ERCIN