20 Eylül 2008 Cumartesi

Yasamin kiyisindan ortasina..kosarken renkleri gorebilmek..




Hayatimiz da olup bitenler kelimelere dokuldukce muhurlenir gibi...kolayca betimleriz ozelliklede..olumsuz buldugumuz seyleri.. kucucuk dunyamiz vardir aslinda... birisi sorsa kimsin nesin..ne yersin ne seversin..ne yasadin nerde yasarsin..cabucacik anlativeririz.. asklarimizi cocuklugumuzu..dostlarimizi insanlarimizi.. yasanmisligimizi nefessiz hangi renklerle uygun gorduysek..emin olduklarimiz vardir..renklerini net gorebildiklerimiz..
Bitmez gibidir omur suremiz.. yıllarca verilen yasam ugrasilari telasi arasinda..tutunma cabalarimiz ..sonunda farkederiz..kum saati gibi akip gitmekte.. panikleriz..bir gecede bir kac gunde.. kitleniriz.. renkler unutulur yasam kaybolur..tum omur beynimiz de bir hapishaneye mahkum olur..

Oysa az kalan kum taneleri yasamin tum renklerini gormeye yetmese de hala akiyordur....

Sasiyorum yasamin tek anlamini ; tek bir renkte bulan yoksa da tum renkler solmus gibi davranan dusuncelere..

Varolma nedenimi aramiyorum... merak hic etmiyorum.. Nerden geldik? Nasil olduk ? Ne diye variz.? ..gectim bu irdelemeleri...camurdan, topraktan, bocekten, sudan her nerden varolduk ise...yasiyoruz iste...:)

Ustelik bahsedilen sonsuz yasamli bir yaraticinin gozunde ...bir kelebek omrunden bile az sureyle..


Sadece hayatta nefes alirken ...tum cigerlerim, tum ruhum, beynim dolsun istiyorum...Oyleki yasami derinlemesine hissedebileyim..doyum noktasina gelene kadar..

En cok dogada bu duyguyla tanisik olmusumtur.. Sistemin curuklugu karsisinda savas acan ve bilgi adina ruhumu beynimi kirleten yada soyutlayan, farklilasan degilim... ana rahminde olmak gibi derim.. doganin ortasinda bir yerlerde.. arinirken ..sifirlanip...belkide bir anka kusu gibi yeniden varolurum..

Gozlerim, ruhum, bedenimin her noktasiyla... yasamda dokunabilecegim... koklayabilecegim hissedebilecegim... keyif veren ne kadar deger varsa yasamak istiyorum..Iste boylesi bir coskuyla hayata kosuyorum... Gunesi seviyorum...hemde cilginlar gibi :) ...gercekten o kadar cok seviyorum ki...... onu gordugumde pozitif bir enerji sicacik bir yasam hissediyorum..kisida seviyorum..bana gunesi ozlettigi icin..;)

Insanlari seviyorum...cinsiyetsiz saf bir zihinde hissetmeye calisiyorum...sarilarak yalniz olmadigini bilmek..sevginin derin guveni.....yasanmislik deneyimleriyle konusmalar ve sohbetler...yardimlasma ..ile de cogalmalar ...sınırsız sonsuz ..ureten..bir zenginlik.. insan..


Bencilce bir yandan yasarken ...

Etrafimda aci ceken uzuntu veren bir olgu ile karsilastigimda kacmakla degil...

Kendime teselli olsun diye de degil...

Cok kutsal bir duygu ile yogunlasip yasama arzusu icindeyken... baska canlar icin canimdan vazgecebilmeyide biliyorum..

Oyle cok sey var ki yasanisi ...oyle cok sey varki tadilasi....ustelik hic zor degil ...hemde hic degiiiiil ...

Basit sade.. bir algilama ve uygulama ile cozebiliriz...yasami mutlulugu...

Hayat tam anlamiyla kendini gosteriyor bize... hic utanmadi ve hic saklanmadi..

Belkide sadece bakmak degil..gercekten..gormeyi bilmeliyiz...ve hissetmeyi bilmeliyiz...

Ayni zamanda unutmamaliyiz...zaman zaman kiyisinda kosesinde..kalsakta ..

Korlesmeden ve nasirlasmadan..bedenimiz ruhumuz.......

Nedensiz anlamsiz bos yere, yok olup bitmeden..tukenmeden.. omrumuz.....

Hareket etmeliyiz..biraz cesaret ,biraz gayretle goze alarak bedelleri...

Gitmeliyiz yasamin ortasina..


Asude SALLI

Hiç yorum yok: